Stilte voor de storm

Het is hier even stil geweest, en met een reden... Gelukkig komt daar morgen verandering in.

Flashback naar 20 april. Nadat we zelf een deel van de afbraak- en opruimwerken deden, was het tijd voor het grote werk: het stalletje moest er volledig aan geloven. Dat was werk voor een professional: Marc Huys bracht z'n grote kraan mee en als snel bleek dat de stal geen partij was voor het gele geweld.

Tegen de avond was de stal met de grond gelijk gemaakt, werd de werfoprit aangelegd (met de restanten van de stal) en waren de bouwlijnen uitgezet. Alleen het afgraven van de teelaarde was nog niet mogelijk, want op 60cm diepte kwamen we al grondwater tegen. Dat was reeds een waarschuwing voor wat ging volgen.

De volgende stap was het plaatsen van de bronbemaling om het grondwaterniveau genoeg te doen zakken om het uitgraven van de kelder (onderkant vloerplaat: -3m) mogelijk te maken. De firma Monteyne uit Jabbeke boorde een week na de afbraak de buizen tot 6m diep. Volgens plan zou na twee weken pompen het grondwaterniveau voldoende gezakt moeten zijn om de grondwerken te starten. Om het waterpeil te kunnen opvolgen werd ook een peilbuis geplaatst.

Al snel werd duidelijk dat de grond moeilijk te bemalen is en twee weken pompen niet zou volstaan. Vier weken na de start van de bronbemaling werd het waterniveau opnieuw gecontroleerd door een "proefgraving". Met een kleine kraan werd een gat gegraven, om te checken of de grond klaar was om de kelder uit te graven. Op het niveau van -3m liep nog steeds water in de put, maar wat erger was: tijdens het graven bleek ook dat net onder -3m ook een turflaag zit. Aangezien turf organisch materiaal is, en organisch materiaal vergaat, kan hierop niet gebouwd worden zonder risico op verzakking: iets wat we uiteraard niet zien zitten.

De architect en de ingenieur stabiliteit werden er bij gehaald en verschillende opties werden overwogen: putfunderingen onder de kelder, een diepere kelder maken, ... Uiteindelijk werd beslist om tot op ongeveer -4m uit te graven, en weer aan te vullen met gestabiliseerd zand (stabilisé). Een dure grap, maar aangezien de funderingen letterlijk de basis van het huis zijn, willen we hier geen risico mee lopen.

Op 30 mei werden de grondstalen genomen voor de af te voeren grond, vorige vrijdag kregen we van het labo de resultaten: de grond krijgt z'n vereiste certificaat en kan afgevoerd worden.

Morgenvroeg, een maand later dan gepland, komt Marc Huys dus opnieuw langs met z'n kraan, maar nu om de bouwput uit te graven. Hopelijk hebben we het ergste gehad, en kan alles vanaf nu volgens plan verlopen. We houden jullie op de hoogte!

Reculer pour mieux sauter!

De aannemer plant om halfweg april te starten met de bronbemaling als voorbereiding voor de grondwerken. Het grondwater zit veel te hoog, zeker omdat we vrij diep moeten uitgraven voor de kelder.

Voor met de bronbemaling gestart kan worden, moeten er nog wat afbraakwerken gebeuren. De schapen die tot half maart op onze bouwgrond liepen, konden schuilen in een aantal hokjes en de vorige eigenaar had ook een berghok in golfplaten gebouwd om z'n tractor(tje) in te stallen. Ook de oude koestal staat nog lelijk in de weg.

De aannemer van de grondwerken zal zich ontfermen over de koestal, de andere bouwsels moeten we zelf aanpakken. En welke gelegenheid is hiervoor beter dan een verjaardag. Op 26 maart leverde Afbraakwerken L&L (Leroy & Leenknegt) goed werk: eerst moesten de asbestplaten van het dak, later volgden ook de metalen golfplaten. Dit alles werd met de aanhanger van Transporten De Visch richting Containerpark Oostkamp gevoerd. De metalen golfplaten namen ze met plezier gratis in ontvangst, voor de 220kg asbestplaten waren ze iets minder enthousiast. Een hele remorque en 33€ lichter keerden we -na een lunchstop- weer richting Moerbrugge.

Na de middag vielen we aan op het bijgebouw van de stal. Nadat 2 van de 3 betonnen steunpalen de geest gegeven hadden onder de forse slagen van de voorhamer, en ook de 3e enkel nog bestond uit 2 betonijzers, werden de gevleugelde woorden uit de sterkteleer " 't bluf stoan ut ghewente" gesproken. De laatste 2 slagen waren er teveel aan (getuige het onderstaande filmpje), het afdak ging tegen de grond.

We sorteerden nog het hout en het overgebleven ijzer, en besloten dat het genoeg geweest was.

De dag werd afgesloten met "Bratwurst und Bier", het was een geslaagde  en productieve verjaardag!

De eerste beslissingen

Na het kopen van bouwgrond, het kiezen van een architect en het akkoord raken over de bouwplannen volgt wat misschien wel het moeilijkste (maar ook het leukste) is van een bouwproces: kiezen...

Het begint allemaal met het zoeken van een ruwbouwaannemer. Aangezien we niet met een sleutel-op-de-deur-formule of projectaanneming willen werken, zullen we dit proces nog een aantal keer moeten herhalen.

Via onze architect gingen een 15 tal lastenboeken, plannen en inschrijfformulieren de deur uit (via mail, wat een gemak, bij het vorige project was het nog allemaal op papier!). Voor een stuk naar aannemers die ons via-via aangeraden werden, voor een stuk ook gewoon naar aannemers in de buurt.

Uiteindelijk kregen we van 7 bedrijven een reactie. Eén aannemer liet weten dat hij begonnen was aan de offerte, maar dat hij uiteindelijk beslist had om één van z'n ploegen te ontslaan en geen nieuwbouwprojecten meer te doen, enkel nog verbouwingen (oei, is onze bouw zo moeilijk?). Een tweede had absoluut geen tijd (wel vriendelijk om het te laten weten).

De andere vijf aannemers stuurden wel degelijk een offerte. Na wat Excel-vergelijkings-werk vielen de twee goedkoopste af. Als je er als aannemer niet in slaagt om de kolom van de eenheidsprijzen te vermenigvuldigen met de kolom hoeveelheden, is mijn goesting om samen te werken snel over. De andere afvaller was, ondanks het feit dat hij één van de goedkoopste was, een beetje te gulzig. Ik wist via een bevriende grondwerker dat deze aannemer bij hem prijs gevraagd had (net als nog 2 andere van de 5 aannemers), ik wist ook hoeveel hij hen aanrekende. Dat er wat marge genomen wordt is voor mij geen probleem, maar als je de prijzen verdubbelt hoeft het wat mij betreft niet meer.

Van 5 naar 3 dus. Nu volgde een rondje persoonlijke gesprekken met de overblijvers. Alle bedrijven bleken degelijke ondernemingen te zijn, het werd dus een moeilijke bevalling. Na het contacteren van wat extra referenties, viel de keuze uiteindelijk op D'hoore Construct, een relatief jong bedrijf met ervaring in het bouwen van moderne woningen.

Via hen beslisten we ondertussen ook met welke EPB-verslaggever, Veiligheidscoordinator en stabiliteitsingenieur we in zee gaan.

Over de startdatum waren we het ook snel eens: zo ergens half april gaat de eerste spade (graafkraan?) in de grond!

Volgende stap (en vrij dringend): gevelstenen vastleggen...

Batibouw 2016

Om de nieuwe start van deze blog te vieren, geven we 2 duotickets voor Batibouw 2016 weg. De eerste twee personen die reageren op dit bericht, krijgen de kaarten...

Een nieuw begin

Een nieuw bouwproject, een nieuwe blog...

Net als met onze verbouwblog, willen we hier de vorderingen van ons project delen.

In juni 2013 werden we de eigenaars van een stuk bouwgrond. Zeker 5 jaar vroeger dan gepland, ook bijna dubbel zo groot als gepland. Maar de ligging was goed - we wonen graag in Oostkamp - en de prijs was dat ook, dus hakten we de knoop door en werden we (groot)grondbezitters.

Over de architect moesten we niet zolang nadenken: met Frank Leenknegt hebben we er één in de familie. We waren tevreden van z'n werk voor onze verbouwing, én hij wilde graag eens een modern project uitvoeren: een goeie match dus. Na een eerste voorontwerp dat niet helemaal/helemaal niet was wat we in gedachten hadden, en na een paar voorstellen van onszelf was het tweede voorontwerp wél naar onze zin. De plannen werden nog een paar keer licht gewijzigd, maar het concept bleef behouden.

De bouwaanvraag werd ingediend, en halfweg november kregen we ook de gevraagde bouwvergunning. Er werden geen opmerkingen of extra voorwaarden gesteld... Op naar de volgende stap: aannemers zoeken!